Z Luksemburga przenieśmy się do Wiednia. To właśnie tu w 1967 roku odbył się 12. Konkurs Piosenki Eurowizji.
Pierwszą wartą napomknięcia sprawą jest rezygnacja z występu reprezentacji Danii - nadawca z tego kraju uznał Eurowizję za niskokulturową rozrywkę... Wobec tego wystąpiło 17 państw. Interesujący był także wystrój sceny: znalazły się na niej dwa wiszące lustra, które obracały się w trakcie trwania piosenek.
Jako pierwsza na scenie wystąpiła Holenderka, Therese Steinmetz, która zaśpiewała utwór "Ringe-dinge-ding", zajmując ostatecznie 14. miejsce.
Po niej pojawiła się Vicky Leandros. 18-latka, z pochodzenia Greczynka, otrzymała zaproszenie do reprezentowania Luksemburga. Piosenka "L'amour est bleu" stała się po Eurowizji międzynarodowym hitem - o wyniku w konkursie nieco niżej...
Nieco później wystąpiła kandydatka Francji, Noelle Cordier z utworem "Il doit faire beau la-bas" ("Pogoda tam musi być dobra").
Z numerem 11. zaśpiewała Sandy Shaw z Wielkiej Brytanii. "Puppet on the String" zdecydowanie wyróżniała się dość szybkim rytmem. Swoją drogą sama artystka stwierdziła, że spośród 5 utworów, które miała zaśpiewać w trakcie brytyjskich preselekcji ten podobał się jej najmniej... Tytuł nawiązuje do "lalki na sznurku", która "powiązana" ze swoim ukochanym cieszyłaby się za każdym razem, gdy ten wyznawałby jej "szaleńczą miłość".
Na koniec pojawił się Irlandczyk, Sean Dunphy. W miłej dla ucha piosence "If I Could Choose" mówi o tym, że gdyby mógł wybrać okoliczności spotkania ze swoją ukochaną, byłaby to "najdłuższa droga" i "najdłuższy dzień".
Po wszystkich 17 prezentacjach rozpoczęło się głosowanie. Tutaj - w porównaniu z ubiegłymi latami ogromna zmiana. Otóż każdy kraj reprezentowało 10 jurorów, z których każdy miał 1 głos, który mógł oddać na kompozycję, która spodobała mu się najbardziej. Ta bezpośrednia forma (bez zamiany na głosy "od całego kraju") po raz ostatni poprzednio została zastosowana w 1961 roku.
Jako pierwsza zagłosowała Holandia, oddając 4 punkty na Luksemburg, jednak ten nie zdobył punktów przez parę następnych głosowań. W ten sposób na czele po zsumowaniu punktacji z pierwszych 7 państw była Wielka Brytania (26 punktów), dalej Francja - 9 punktów oraz Irlandia - 7. Z każdym następnym połączeniem z którąś z europejskich stolic stawało się jasne, kto wygra. Uległa temu także prowadząca konkurs, która chciała ogłosić wyniki, zanim swoje punkty podała Irlandia. Ostatecznie jednak rezultat nie pozostawiał złudzeń: łącznie 47 punktów zdobyła zwycięska Wielka Brytania. Drugie miejsce zajęła Irlandia (22 punkty), trzecie zaś - Francja (20 punktów). Wspomniany wcześniej Luksemburg zakończył rywalizację na miejscu 4. z dorobkiem 17 punktów.
Dla Brytyjczyków był to pierwszy sukces w historii - choć do tej pory 5-krotnie zajmowali miejsce drugie. Irlandczycy już w swoim 3. występie wskoczyli na podium, zaś Francuzi powrócili do najwyższej czołówki po lekkim "wypadku przy pracy".
Z numerem 11. zaśpiewała Sandy Shaw z Wielkiej Brytanii. "Puppet on the String" zdecydowanie wyróżniała się dość szybkim rytmem. Swoją drogą sama artystka stwierdziła, że spośród 5 utworów, które miała zaśpiewać w trakcie brytyjskich preselekcji ten podobał się jej najmniej... Tytuł nawiązuje do "lalki na sznurku", która "powiązana" ze swoim ukochanym cieszyłaby się za każdym razem, gdy ten wyznawałby jej "szaleńczą miłość".
Na koniec pojawił się Irlandczyk, Sean Dunphy. W miłej dla ucha piosence "If I Could Choose" mówi o tym, że gdyby mógł wybrać okoliczności spotkania ze swoją ukochaną, byłaby to "najdłuższa droga" i "najdłuższy dzień".
Po wszystkich 17 prezentacjach rozpoczęło się głosowanie. Tutaj - w porównaniu z ubiegłymi latami ogromna zmiana. Otóż każdy kraj reprezentowało 10 jurorów, z których każdy miał 1 głos, który mógł oddać na kompozycję, która spodobała mu się najbardziej. Ta bezpośrednia forma (bez zamiany na głosy "od całego kraju") po raz ostatni poprzednio została zastosowana w 1961 roku.
Jako pierwsza zagłosowała Holandia, oddając 4 punkty na Luksemburg, jednak ten nie zdobył punktów przez parę następnych głosowań. W ten sposób na czele po zsumowaniu punktacji z pierwszych 7 państw była Wielka Brytania (26 punktów), dalej Francja - 9 punktów oraz Irlandia - 7. Z każdym następnym połączeniem z którąś z europejskich stolic stawało się jasne, kto wygra. Uległa temu także prowadząca konkurs, która chciała ogłosić wyniki, zanim swoje punkty podała Irlandia. Ostatecznie jednak rezultat nie pozostawiał złudzeń: łącznie 47 punktów zdobyła zwycięska Wielka Brytania. Drugie miejsce zajęła Irlandia (22 punkty), trzecie zaś - Francja (20 punktów). Wspomniany wcześniej Luksemburg zakończył rywalizację na miejscu 4. z dorobkiem 17 punktów.
Dla Brytyjczyków był to pierwszy sukces w historii - choć do tej pory 5-krotnie zajmowali miejsce drugie. Irlandczycy już w swoim 3. występie wskoczyli na podium, zaś Francuzi powrócili do najwyższej czołówki po lekkim "wypadku przy pracy".
Wielka Brytania nie spodobała mi sie zupełnie, natomiast przyznaję, ze piosenka francuska ma cos w sobie... :)
OdpowiedzUsuń